یکم که بگذره آدم خود به خود بدون اینکه خودش بفهمه میبینه

یکم که بگذره آدم خود به خود بدون اینکه خودش بفهمه میبینه چقدر بزرگ شده.‌ناخودآگاه آهنگ غمگین که میشنوه خیلی خسته عوضش میکنه و میگه:بسه دیگه...
بزرگ شدن هر آدمی فرق میکنه، یکبار که قلبت بشکنه و خنده بماسه روی لبت و مجبور بشی عینک واقعیت رو بزنی؛ یهو به خودت میای میبینی بیست سالته ولی اندازه یه آدم سی ساله میفهمی...!
این دفعه قدر خوبیارو بیشتر میفهمی. اگه چیزی باعث خندت بشه بلند و از ته دل میخندی به جبران اشک های شبونت...
بزرگ که میشی با زندگی قرار میزاری دیگه کسی وارد قلبت نشه.‌ دیگه ایندفعه خودت باشی واسه قلبت بجنگی، شادش کنی،آرومش کنی...اصلا ایندفعه سر قلبت با عقل همیشه منطقیت معامله می کنی که دخل دوستت دارم هایی که میشنوی رو با نه بیاره...
بزرگ که میشی یاد میگیری همه چیز رفتنیه. یاد میگیری خودت به خودت تکیه کنی. اما اگه از منی که خیلی وقته بزرگ شده میشنوید...
مواظب باشید بزرگ نشید؛
بزرگ نشید...