می دونستید حیوانات موقع مرگ غریزی دنبال دفن خود میروند!!!
می دونستید حیوانات موقع مرگ غریزی دنبال دفن خود میروند!!!!!
ای مفضّل! در ویژگی شگفتی که در آفرینش چهارپایان نهاده شده بیندیش.
آنها وقتی که مردند مانند انسانها که یک دیگر را در خاک می نهند خود را مخفی می کنند.
و اگر چنین نبود این همه مردار حیوانات وحشی، درندگان و جز آن کجاست که پیدا نیست؟
این حیوانات که اندک نیستند تا پیدا نباشند. حتی اگر کسی بگوید شماره آنها بیش از مردم است سختی راست گفته است.
در کوه و صحرا به دسته های انبوه آهوان، گاوهای وحشی، گورخران، گوزنها و بزهای کوهی
و همچنین به درندگانی چون شیرها، پلنگها، گرگها، کفتارها و ...
و به حشرات و جنبندگان روی زمین
و به دسته های پرندگانی چون کلاغها، سنگخوارهها، غازها، کبوتران و پرندگان درنده و گوشتخوار بنگر.
این همه حیوان گونه گون وقتی که می میرند جز شمار اندکی که صیادی شکار کند و یا درنده ای بدرد هیچ کدام پیدا نیستند.
این حیوانات وقتی که احساس کردند که زمان مرگشان فرا رسیده در جای پست و گودی مخفی می شوند و در همان جا می میرند.
اگر چنین نبود تمام دشت [و کوه و دریا] از بوی گندیده و فساد آنها فاسد می شد
و بیماریهای کشنده ای چون وبا در همه جا منتشر می گشت.
بنگر که چگونه این خصلت آدمی که آن را در آغاز آفرینش انسان، از به خاکسپاری کلاغی توسط کلاغ دیگر فرا گرفت در سرشت حیوانات نهاده شده است تا آدمی از آلودگی و بیماریهای گونه گون جان سالم به در برد؟
بحارالانوار جلد سوم توحید مفضل مجلس دوم
فاعتبروا یا اولی الابصار
ای مفضّل! در ویژگی شگفتی که در آفرینش چهارپایان نهاده شده بیندیش.
آنها وقتی که مردند مانند انسانها که یک دیگر را در خاک می نهند خود را مخفی می کنند.
و اگر چنین نبود این همه مردار حیوانات وحشی، درندگان و جز آن کجاست که پیدا نیست؟
این حیوانات که اندک نیستند تا پیدا نباشند. حتی اگر کسی بگوید شماره آنها بیش از مردم است سختی راست گفته است.
در کوه و صحرا به دسته های انبوه آهوان، گاوهای وحشی، گورخران، گوزنها و بزهای کوهی
و همچنین به درندگانی چون شیرها، پلنگها، گرگها، کفتارها و ...
و به حشرات و جنبندگان روی زمین
و به دسته های پرندگانی چون کلاغها، سنگخوارهها، غازها، کبوتران و پرندگان درنده و گوشتخوار بنگر.
این همه حیوان گونه گون وقتی که می میرند جز شمار اندکی که صیادی شکار کند و یا درنده ای بدرد هیچ کدام پیدا نیستند.
این حیوانات وقتی که احساس کردند که زمان مرگشان فرا رسیده در جای پست و گودی مخفی می شوند و در همان جا می میرند.
اگر چنین نبود تمام دشت [و کوه و دریا] از بوی گندیده و فساد آنها فاسد می شد
و بیماریهای کشنده ای چون وبا در همه جا منتشر می گشت.
بنگر که چگونه این خصلت آدمی که آن را در آغاز آفرینش انسان، از به خاکسپاری کلاغی توسط کلاغ دیگر فرا گرفت در سرشت حیوانات نهاده شده است تا آدمی از آلودگی و بیماریهای گونه گون جان سالم به در برد؟
بحارالانوار جلد سوم توحید مفضل مجلس دوم
فاعتبروا یا اولی الابصار
۲.۳k
۰۳ آذر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.