سارا ازم جداشد که دوباره حالت تهوع گرفتم دویدم تو دستشویی

سارا ازم جداشد که دوباره حالت تهوع گرفتم دویدم تو دستشویی هرچ عق زدم استفراغ نکردم صورتمو آب زدم و خودمو توآیینه نگاه کردم داشتم یقین پیدا میکردم که باردارم خدایا اگه بچه ای تو راه باشه چکار کنم نمیتونم که بدون پدر بزرگش کنم ولی حتما به دنیا میارمش اون پدر خوبی نداشت ولی حتما براش مادر خوبی میشم . صدای سارا از پشت در امد
-آتوسا خوبی آتوسا
-آره خوبم
از دستشویی درامدم که با نگاه معنا دار سارا روبه رو شدم
-آتوسا نکننه.......
-منم شک داشتم امروز آزمایش دادم
-کی جوابش میاد
-فردا
-اگه بچه ای تو راه باشه چی
رفتم نشستم رو کانپه و گفتم :پدر خوبی نداشت دلیل نداره که مادر خوبی نداشته باشه
-آتوسا کار ساده ای نیست بزرگ کردن بچه اونم دست تنها همون قدر که به مادر نیاز داره به پدرم نیاز داره
-سارا میگی چکار کنم تو خودت راضی که بندازمش
-معلومه که نه ولی ......
-ولی نداره به دنیا میارمش
که ناگهان چشمام پر از اشک شد از تصور یه بچه از ساشا از کسی که همه رو به معشوغش فروخت
سارا امد نزدیکم دستماگرفت و گفت :آتوسا تو انقدر قویی بودی که این بچه رو قبول کردی ساشت تو رو تنها گذاشت ولی متمعنم پشیمون میشه ولی آتوسا تو کاری نکن که بعد پشیمون شی ماهمه پشتتیم
با خنده گفتم
-انگار رشته روان پزشکیت بدرد میخوره
یه عدا در اورد و گفت
-پس چی فکرکردی
نظررررررررررررررررر