”حتی شب هم به اندازه کافی شب نیست.

”حتی شب هم به اندازه‌ کافی شب نیست.
به همین دلیل هیچ‌گاه وقتِ کافی در اختیارِ انسان نیست، چون جاده‌ها طولانی هستند و گمراه شدن هم آسان، حتی زمانی پیش می‌آید که آدم به وحشت می‌افتد و آرزو می‌کند - حتی بدونِ اجبار و وسوسه‌ای خاص - به عقب فرار کند آرزوئی که بعدها شدیداً سرزنش بار می‌آورد و چه بیشتر، موقعی که بنا باشد ناگهان بوسه‌ای از دوست‌داشتنی‌ترین لب‌ها دریافت کند!“