درامتداد جاده ی پاییز می روم

درامتداد جاده ی پاییز می روم
با یک دل شکسته و ناچیز می روم.
شب در کمین خلوت تنهایی ام نشست
سمت غروب سرد وغم انگیز می روم.
 حالا که خاطرات تو پیوند می خورد
با لحظه های غم زده ام نیز می روم.
 تو ! شب نشین سفره ی این باغ بی کلاغ
من! مثل آن مترسک جالیز، می روم: ـ
 ـ تا از کنار خاطره ها نیز بگذرم
بگذر زعشق، بگذر وبگریز ، می روم :
 در امتداد جاده ی پاییز قلب  تو
در امتداد گریه ی یک ریز ، می روم....