گذشتن با رها کردن فرق دارد وقتی طرف عشق دارد و با عشق از

گذشتن با رها کردن فرق دارد وقتی طرف عشق دارد و با عشق از تعقل گذشته است فرق دارد با عشقی که عقلانیت را رها می کند و گذشتن به معنای مسلط شدن است که نیاز نیست وقت را به آن نهاد بلکه وقت را به مسئله دیگر پرداخت مثل گذشتن ریشه به ثمره است و مسئله دیگر که مسئله ی بعدی است مسئله پایه را تصدیق می کند پس عشق و عمل پرداختن و گذشتن از عقل به معنای رها کردن عقل نیست بلکه به معنای مسلط شدن بر تعقل است و احساس و عمل مبتنی بر عقل داشتن است.
نه عاقل تنها بود نه عشق با عقل باهم خواست بلکه عشق مبتنی بر عقلانیت باید خواست.