نوشتی از همان اول برایم ... دوستت دارم

نوشتی از همان اول برایم ... دوستت دارم
علی رغم همه ، دل شوره هایم ، دوستت دارم
نوشتم اینکه بعد از تو ، جهان دلتنگی محض است
نوشتم اینکه من هم مبتلایم ، دوستت دارم!
تو می خندی و دنیا ، بر مدار خنده ات شاد است
چنان حیران این حال و هوایم دوستت دارم :-
-که حالا (شانه هایت را برای گریه ) می خواهم
تو را اینک فراتر از خدایم دوستت دارم
چه حالی می کنم وقتی که محبوب دلم هستی
همیشه عاشقانه دلربایم !... دوستت دارم
خدا هم دوستم دارد که سرمست از همین حالم
اگرچه ریخت از غم ها به پایم ... دوستت دارم
الا یا ایها الخورشید ، در  شب های دلتنگی
تو را معشوق بی چون و چرایم دوستت دارم
خدا از ابتدای خلقت دنیا به من آموخت
بگویم عاشقم ، درد آشنایم ، دوستت دارم
تو را می خواهم و می بوسمت ای عشق ای رویا !
تو را ای وسعت بی انتهایم دوستت دارم!