از "قیام" تا "قیمه"؛ واقعا" هیهات منا الذله؟
از "قیام" تا "قیمه"؛ واقعا" هیهات منا الذله؟
محرم و عاشورا درایرانیان خانه کرده است.اما آیا ما پیرو "حسین ع" هستیم و آنچه در محرم برگزار میکنیم نسبتی با مرام او داردآنچه آمده این است که امام حسین(ع) به‌عنوان یک مرد مقابل ظلم سر خم نکرد اما از نشانه‌ها می‌توان یافت که هرسال محرم، طبل‌ها بزرگتر، دسته‌ها منظم‌تر، مداحی‌ها پر"شورتر"، آرایش‌ها غلیظ‌تر، نذری‌ها چرب‌تر، لباس‌‌ها و صحنه‌آرایی‌ها شیک‌تر و... می‌شود اما آیا به همان اندازه که این "پوسته" رشد می‌کند "هسته" و جانمایه قیام حسینی هم برای مردم معرفی می‌شود؟یعنی اگر امروز امام حسین به میان ما بیاید گله می‌کند چرا به جای عدس‌پلو، قیمه نداده‌ایم، صدای طبل و بلندگویمان کم بوده ....چرادر مقابل ظلم و ریا و تزویر در جامعه از ترس سکوت کرده‌ایم چرا اهل کوفه را سرزنش میکنیم که در طمع فرمانداری زر وسوسه شدند اما خودمان آبروی همدیگر را ..و برای به دست آوردن یک صندلی چاپلوسی میکنیم و حرمت انسانی‌مان را خوار می‌کنی؟ در طول سالها برخی تلاش کردند تا تنها از زخم‌های کربلا بگویند اما داعش کاری کرد که سپاه یزد شرمسار شدنداگر در کربلا خیمه آتش زدند، داعش آدم‌ها را در قفس زنده زنده آتش زد، داعشی‌ها کودک یک‌ساله ایزدی را کُشتند، گوشتش را پختند و به خورد مادرش دادند و... نگوییم اینها فرق می‌کننددر درگاه خدا همه انسان هستندحسین(ع) برای کرامت " جانش را فدا کرد و نگفت تنها ما اهل بیت خوب هستیم.می‌گویند یزدیان هر روز غسل می‌کردند چون باور داشتند که این‌طور کُشتن ثواب بیشتری دارد. داعش هم با پرچم الله سلاخی می‌کند. آیا در محرم به فرزندان ما می‌آموزند که فریب تزویر را نخورند و آدم‌ها را به "کردار" آزمون کنند نه به "گفتار" چرا که ممکن است آن که ریشش انبوه‌تر، زانو و پیشانی‌اش پرپینه‌تر و ادعای خداپرستی‌اش بیشتر است اتفاقا" دشمن‌ترین دشمن خدا باشد؟
▪ ️فریاد زدن نام "حسین" در این زمانه آسان است اما رفتن به راه او تاوان دارد برای همین بسیاری از ما ترجیح می‌دهیم به "پوسته" محرم مشغول شویم. کربلا را چند بار شخم زده‌اند و بر آن اسب تاخته‌اند تا نشانی از حسین بن علی و یارانش نمانَد. اما اتفاقا" نام کسانی که این کار را کردند گُم شد چرا که هیچ قدرتی قادر به خاموش کردن شعله‌های آزادی جوانمردی نیست.اگر از ترس در مقابل ظلم لال می‌شویم و اجازه می‌دهیم مظلوم قربانی شود و برای منفعت دو روزه دنیا مقابل ظالم سر خم میکنیم یا برایش سوت و کف می‌زنیم، ما چیزی از قیام فداکارانه امام حسین(ع) نیاموخته‌ایم، تنها مُحرمی دیگر را به عنوان یک نذری‌چشنده‌ی حرفه‌ای هدر داده‌ای
محرم و عاشورا درایرانیان خانه کرده است.اما آیا ما پیرو "حسین ع" هستیم و آنچه در محرم برگزار میکنیم نسبتی با مرام او داردآنچه آمده این است که امام حسین(ع) به‌عنوان یک مرد مقابل ظلم سر خم نکرد اما از نشانه‌ها می‌توان یافت که هرسال محرم، طبل‌ها بزرگتر، دسته‌ها منظم‌تر، مداحی‌ها پر"شورتر"، آرایش‌ها غلیظ‌تر، نذری‌ها چرب‌تر، لباس‌‌ها و صحنه‌آرایی‌ها شیک‌تر و... می‌شود اما آیا به همان اندازه که این "پوسته" رشد می‌کند "هسته" و جانمایه قیام حسینی هم برای مردم معرفی می‌شود؟یعنی اگر امروز امام حسین به میان ما بیاید گله می‌کند چرا به جای عدس‌پلو، قیمه نداده‌ایم، صدای طبل و بلندگویمان کم بوده ....چرادر مقابل ظلم و ریا و تزویر در جامعه از ترس سکوت کرده‌ایم چرا اهل کوفه را سرزنش میکنیم که در طمع فرمانداری زر وسوسه شدند اما خودمان آبروی همدیگر را ..و برای به دست آوردن یک صندلی چاپلوسی میکنیم و حرمت انسانی‌مان را خوار می‌کنی؟ در طول سالها برخی تلاش کردند تا تنها از زخم‌های کربلا بگویند اما داعش کاری کرد که سپاه یزد شرمسار شدنداگر در کربلا خیمه آتش زدند، داعش آدم‌ها را در قفس زنده زنده آتش زد، داعشی‌ها کودک یک‌ساله ایزدی را کُشتند، گوشتش را پختند و به خورد مادرش دادند و... نگوییم اینها فرق می‌کننددر درگاه خدا همه انسان هستندحسین(ع) برای کرامت " جانش را فدا کرد و نگفت تنها ما اهل بیت خوب هستیم.می‌گویند یزدیان هر روز غسل می‌کردند چون باور داشتند که این‌طور کُشتن ثواب بیشتری دارد. داعش هم با پرچم الله سلاخی می‌کند. آیا در محرم به فرزندان ما می‌آموزند که فریب تزویر را نخورند و آدم‌ها را به "کردار" آزمون کنند نه به "گفتار" چرا که ممکن است آن که ریشش انبوه‌تر، زانو و پیشانی‌اش پرپینه‌تر و ادعای خداپرستی‌اش بیشتر است اتفاقا" دشمن‌ترین دشمن خدا باشد؟
▪ ️فریاد زدن نام "حسین" در این زمانه آسان است اما رفتن به راه او تاوان دارد برای همین بسیاری از ما ترجیح می‌دهیم به "پوسته" محرم مشغول شویم. کربلا را چند بار شخم زده‌اند و بر آن اسب تاخته‌اند تا نشانی از حسین بن علی و یارانش نمانَد. اما اتفاقا" نام کسانی که این کار را کردند گُم شد چرا که هیچ قدرتی قادر به خاموش کردن شعله‌های آزادی جوانمردی نیست.اگر از ترس در مقابل ظلم لال می‌شویم و اجازه می‌دهیم مظلوم قربانی شود و برای منفعت دو روزه دنیا مقابل ظالم سر خم میکنیم یا برایش سوت و کف می‌زنیم، ما چیزی از قیام فداکارانه امام حسین(ع) نیاموخته‌ایم، تنها مُحرمی دیگر را به عنوان یک نذری‌چشنده‌ی حرفه‌ای هدر داده‌ای
۲.۷k
۲۳ شهریور ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.