ستاره شناسان از کشف سیاره ای غول پیکر سخن می گویند که با
ستارهشناسان از کشف سیارهای غولپیکر سخن میگویند که با وجود ابعاد بسیار بزرگش، حرکت مداری عجیب و غیرمتعارفی به دور ستارهی خود دارد.
ستارهشناسان سیارهای با جرمی سهبرابر مشتری کشف کردهاند که در مداری بزرگ و تخممرغیشکل به دور ستارهی خود میچرخد. آنها میگویند اگر این سیاره در منظومهی شمسیبود، مدار حرکت آن از کمربند سیارکی ما تا نزدیکی نپتون کشیده میشد. البته، پیشازاین نیز سیارههای غولپیکر دیگری نیز کشف شده بودند که مداری بیضوی داشتند؛ ولی هیچیک از آنها هرگز در چنین محدودهی دوردستی از سیستم ستارهای خود واقع نشده بودند. سارا بلانت، فارغالتحصیل مؤسسهی فناوری کالیفرنیا و نویسندهی اصلی این مطالعه میگوید:
مدار گردش این سیاره نهتنها شبیه به حرکت سیارات منظومهی شمسی ما نیست؛ بلکه حتی به مدار سیارات فراخورشیدی دیگری که تاکنون کشف کردهایم، نیز شباهتی ندارد. سیاراتی که در چنین فاصلهی دوری از ستارهی خود هستند، تمایل کمتری به حرکت خارج از مرکز دارند؛ بدین معنی که مدار آنها بیشتر دایروی است. این واقعیت که سیارهی جدید چنین حرکت خارج از مرکزی دارد، حاکی از تفاوتهایی در شیوهی تشکیل و تکامل آن در مقایسه با سیارات دیگر است.
سیارهی مذکور با استفاده از روش سرعت شعاعی کشف شد. در این روش، ستارهشناسان با کمک رهگیری لرزشهای ستارهی مادر براثر کشش جاذبهی سیارات اطراف، آن سیارات را شناسایی میکنند. بااینحال، تجزیهوتحلیل این دادهها خود بهاندازهی کل دورهی گردش مداری هر سیاره زمان میبرد. این موضوع برای سیارات دور از ستارهی خود کمی چالشبرانگیز است؛ چراکه گردش کامل مداری برای چنینی سیاراتی ممکن است بهاندازهی دهها یا صدها سال بهطول بینجامد.
اندرو دابلیو. هوارد، استاد مؤسسهی فناوری کالیفرنیا، وظیفهی هدایت پژوهش سیارهای کالیفرنیا را بهعهده دارد. تیم تحت سرپرستی او یکی از گروههای فعال در رصد ستارهها در مقیاس زمانی بیش از ۱۰ سال است تا بدینترتیب بتوانند با کمک روش سرعت شعاعی، سیارات فراخورشیدی با مدارهای عظیم را شناسایی کنند. دادههای موردنیاز برای کشف سیارهی جدید را رصدخانههای Lick در کالیفرنیای شمالی و W. M. Keck در هاوایی و McDonald در تگزاس تهیه کردهاند.
ستارهشناسان سیارهای با جرمی سهبرابر مشتری کشف کردهاند که در مداری بزرگ و تخممرغیشکل به دور ستارهی خود میچرخد. آنها میگویند اگر این سیاره در منظومهی شمسیبود، مدار حرکت آن از کمربند سیارکی ما تا نزدیکی نپتون کشیده میشد. البته، پیشازاین نیز سیارههای غولپیکر دیگری نیز کشف شده بودند که مداری بیضوی داشتند؛ ولی هیچیک از آنها هرگز در چنین محدودهی دوردستی از سیستم ستارهای خود واقع نشده بودند. سارا بلانت، فارغالتحصیل مؤسسهی فناوری کالیفرنیا و نویسندهی اصلی این مطالعه میگوید:
مدار گردش این سیاره نهتنها شبیه به حرکت سیارات منظومهی شمسی ما نیست؛ بلکه حتی به مدار سیارات فراخورشیدی دیگری که تاکنون کشف کردهایم، نیز شباهتی ندارد. سیاراتی که در چنین فاصلهی دوری از ستارهی خود هستند، تمایل کمتری به حرکت خارج از مرکز دارند؛ بدین معنی که مدار آنها بیشتر دایروی است. این واقعیت که سیارهی جدید چنین حرکت خارج از مرکزی دارد، حاکی از تفاوتهایی در شیوهی تشکیل و تکامل آن در مقایسه با سیارات دیگر است.
سیارهی مذکور با استفاده از روش سرعت شعاعی کشف شد. در این روش، ستارهشناسان با کمک رهگیری لرزشهای ستارهی مادر براثر کشش جاذبهی سیارات اطراف، آن سیارات را شناسایی میکنند. بااینحال، تجزیهوتحلیل این دادهها خود بهاندازهی کل دورهی گردش مداری هر سیاره زمان میبرد. این موضوع برای سیارات دور از ستارهی خود کمی چالشبرانگیز است؛ چراکه گردش کامل مداری برای چنینی سیاراتی ممکن است بهاندازهی دهها یا صدها سال بهطول بینجامد.
اندرو دابلیو. هوارد، استاد مؤسسهی فناوری کالیفرنیا، وظیفهی هدایت پژوهش سیارهای کالیفرنیا را بهعهده دارد. تیم تحت سرپرستی او یکی از گروههای فعال در رصد ستارهها در مقیاس زمانی بیش از ۱۰ سال است تا بدینترتیب بتوانند با کمک روش سرعت شعاعی، سیارات فراخورشیدی با مدارهای عظیم را شناسایی کنند. دادههای موردنیاز برای کشف سیارهی جدید را رصدخانههای Lick در کالیفرنیای شمالی و W. M. Keck در هاوایی و McDonald در تگزاس تهیه کردهاند.
۳.۶k
۱۱ شهریور ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.