خوش نشین بر لب آبی که روان میگذرد

خوش نشین بر لب آبی که روان میگذرد
تا که احساس کنی عمر چنان میگذرد

از صدای گذر آب چنان می فهمی
تندتر از آب روان عمر گران میگذرد

زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
آنقدر سیر بخند که ندانی غم چیست.