همیشه موده خوبم بوده بام

همیشه موده خوبم بوده بام 
خورشید توی روزم بوده بام 
بذار بسوزن که نمی تونن 
بذارن حتی سر سوزن توی ما

خوشبختی رو نمیشه داد با شانس توضیحش 
مزش میره انگار آدامس موزیه 
مثل دختری که آژانس دزدیدش 
بغل لاستیکِ زاپاس برد زیرش 
هیچکی هیچی نگفت به امید اینکه 
خدای اون بالاست دزدگیرش 
فکر نکن هیچ وقت کونم سر چیزای مسخره میسوزه 
تنها چیزی که ندارم حسرت دیروزه 
البته هردفعه مغلطه میونه دوستا اومد 
گفتیم تقصیر ما نیست وضع بده ایرونه 
یادمون میره همش ایرون ماییم میلیون هاییم 
پس غمو بده بره بیرون دایی 
نه نگو بهم موده تیم بود پایین 
که خدا بالا سرمونه 
موقع پرواز آره بال و پرمونه 
وقتی اونو داری مگه میشه خوشحال تو نری خونه 
پس بخند که قهقهت تنها صدای خوب تو این منطقست 
مثل نور خورشیده دم پنجرست 
صدای اونه اذانه من ساعت پنج عصر

هر بار که بودیم بد شانس یه جا 
خراب شد یکم اعصابِ ما