هر چه قدر هم که به وقتِ پریشونیت محتاجِ تنهایی و سکوتی،

هر چه‌قدر هم که به وقتِ پریشونیت محتاجِ تنهایی و سکوتی،
یادت نره که...
یه زنِ آشفته رو هیچ وقت نباید
بی‌حرف و تنها رها کرد به حالِ خودش!
مشکلاتِ هیچ زنی
با منطق و استدلالِ مردانه‌یِ تو حل نمیشه...!
بزرگترین غم هایِ یه زن رو میشه
با چند تا جمله‌یِ عاشقانه ...
و یه بوسه و آغوش...
و کمی نوازش ...
و یک دوستت دارم از بین برد...
یادت باشه قهرمانِ قصه‌هایِ زنی
که بهت پناه میاره خدایِ احساسه،
نه منطق!