۱۸۰

۱۸۰
همه چی روی دور تند بود انگار...
نفهمیدم چجوری از آقای ستوده خداحافظی کردمو با مامان رفتم داخل اتاق...
لباسامو مامان در آورد..
_ بیا دراز بکش دخترم...
روی تخت خوابیدمو پاهامو توی خودم جمع کردم..
مامان پری پتو روم کشید و از اتاق بیرون رفت...
خیره شدم به عکس دونفره ی خودمو امیر روی پاتختی..
کار درستی بود این حرفا رو بزنم؟
یه ح ِس عذاب وجدان اومده بود سراغم..
فکر میکردم درستی بود که گفتم ولی به خاطره حرفای مامان و سیلی ای که زد یه جوری شده
یعنی ح ِق امیر بود؟
آره آره بود...
حاال حاال ها باید تاوان بده!!
چشمامو بستم و سعی کردم به چیزی فکر نکنم..
با صدای در و ورود مامان پری از جام بلند شدم...
ِ غذایی دستش بود..