من شنیده بودم آدما دمِ رفتنشون دلشون میگیره، دلشون می خوا

من شنیده بودم آدما دمِ رفتنشون دلشون میگیره، دلشون می خواد فقط یه نفر بهشون بگه "نرو" !
منتظرِ یه "بمونِ" از ته دل و یه التماسِ کوچیکن که چمدونشونو بذارن زمینو برگردن محکم بغلمون کنن... من شنیده بودم آدما دمِ رفتن مهربون تر میشن، دل رحم میشن، آخه می گفتن: آدما وقتای خدافظی محکم تر بغلت می کنن!
می گفتن آدما دمِ رفتن دلشون یه دست می خواد که دراز شه سمتشون و نذاره درو باز کنن، یه نگاه میخواد که پاهاشونو قفل کنه و از رفتن پشیمونشون کنه!
ولی وقتی تو رفتی من دیدم آدما دمِ رفتن چقد بی رحم میشن، چقد کور و کر میشن، من خودم با همین چشمایی که دیگه نمیخندن، دیدم که آدما دمِ رفتن چقد عجول میشن و حتی بهت فرصتِ خداحافظی نمیدن!
من فهمیدم آدما حتی میتونن دمِ رفتن از چشمای اشک آلودت و نگاهِ پر از التماست بگذرن و برن...
میگم کاش حداقل دمِ رفتن محکم بغلم می کردی!