ما کوتوله های خپل ِ عینکی، ما درازهای لاغر مردنی ِکچل
ما کوتولههای خپل ِ عینکی، ما درازهای لاغر مردنی ِکچل
•
اینروزا ما در دنیایی زندگی میکنیم که آدمهاش توی فضای مجازی از کلماتی مثل «کوتوله، دراز، لاغر مردنی، خپل، عینکی، انواع و اقسام فحشهای جنسیتی و …» برای تحقیر و آزار رسوندن به دیگران استفاده میکنن.
شخص شمارهی یک جواب کامنتشون رو نمیده؟ عصبانی میشن، نگاه دوبارهای به عکس طرف میندازن و توی کامنت مینویسن: «خپل» ِ عقدهای فکر کردی کی هستی؟
از طرز ایستادن شخص شمارهی دو خوششون نمیاد؟ توی کامنت براش مینویسن «سلام دراز، سلام نردبون دزدا» و هفت هشت تا ایموشن خنده درحالیکه اشک شوق از چشم و چارش جاریه هم در ادامه ردیف میکنن
با کپشنی که طرف مقابل نوشته، ماجرایی که تعریف کرده یا پیشنهاداتی که داده موافق نیستن؟ به جای نقد تفکر اون فرد، کامنت میذارن «برو بابا چار چشم با اون روسریت»
یه جایی توی #کتاب «انسانیت:تاریخ اخلاقی قرن بیستم» نویسنده ادعا میکنه یکی از مواردی که همدردی و حساسیت رو توی جنگها کاهش میده، #جنگ از راه دوره. بمب انداختن، موشک زدن، از توی اتاق ریاست، فرمان کشتار آدمها رو صادر کردن. در واقع فاصله، حایلی بین دو طرف ِ درگیر در ماجرا میشه و منابع اخلاقی و وجدان کاملا در حاشیه قرار میگیرن
حکایت فضای مجازی هم همینه، وقتی از نزدیک به یک نفر توهین میکنیم امکان داره ناراحتیش ما رو تحت تاثیر قرار بده و حتی وجدانمون رو درگیر کنه و از حرفی که زدیم پشیمون بشیم، اما حالا توی دنیای مجازی به راحتی از کیلومترها دورتر به دختری که نمیشناسیم میگیم «خپل بدقوارهی دماغ گوشتی»، به پسری که هیچ اطلاعی از روحیاتش نداریم میگیم «کوتولهی عینکی» و اصلا به «فاجعهای» که هر کدوم از «کلمات» ما میتونن در اون فرد و نهایتا در #جامعه ایجاد کنن فکر نمیکنیم
هرچقدر هم که دنیا روی این موضوع سرمایهگذاری کرده باشه که به آدمها آموزش بده هویتشون جدای از ویژگیهای ظاهریشونه (چیزی که دلم میخواد همهی دختر و پسرها از کودکی و خصوصا در دوران بلوغ به درستی آموزش ببینن، یاد بگیرن و درکش کنن) اما هنوز بین ما آدمهایی هستن که حساسیت بسیار بالایی به شنیدن این کلمات دارن، #کلمات کوچک چندحرفیای که ممکنه توی اعتماد به نفس، سرنوشت و آیندشون تاثیر بگذاره.
اعتماد به نفس، سرنوشت و آیندهی «یک انسان»
🌱
غزلناز_بغدادی
#عاشقانه
•
اینروزا ما در دنیایی زندگی میکنیم که آدمهاش توی فضای مجازی از کلماتی مثل «کوتوله، دراز، لاغر مردنی، خپل، عینکی، انواع و اقسام فحشهای جنسیتی و …» برای تحقیر و آزار رسوندن به دیگران استفاده میکنن.
شخص شمارهی یک جواب کامنتشون رو نمیده؟ عصبانی میشن، نگاه دوبارهای به عکس طرف میندازن و توی کامنت مینویسن: «خپل» ِ عقدهای فکر کردی کی هستی؟
از طرز ایستادن شخص شمارهی دو خوششون نمیاد؟ توی کامنت براش مینویسن «سلام دراز، سلام نردبون دزدا» و هفت هشت تا ایموشن خنده درحالیکه اشک شوق از چشم و چارش جاریه هم در ادامه ردیف میکنن
با کپشنی که طرف مقابل نوشته، ماجرایی که تعریف کرده یا پیشنهاداتی که داده موافق نیستن؟ به جای نقد تفکر اون فرد، کامنت میذارن «برو بابا چار چشم با اون روسریت»
یه جایی توی #کتاب «انسانیت:تاریخ اخلاقی قرن بیستم» نویسنده ادعا میکنه یکی از مواردی که همدردی و حساسیت رو توی جنگها کاهش میده، #جنگ از راه دوره. بمب انداختن، موشک زدن، از توی اتاق ریاست، فرمان کشتار آدمها رو صادر کردن. در واقع فاصله، حایلی بین دو طرف ِ درگیر در ماجرا میشه و منابع اخلاقی و وجدان کاملا در حاشیه قرار میگیرن
حکایت فضای مجازی هم همینه، وقتی از نزدیک به یک نفر توهین میکنیم امکان داره ناراحتیش ما رو تحت تاثیر قرار بده و حتی وجدانمون رو درگیر کنه و از حرفی که زدیم پشیمون بشیم، اما حالا توی دنیای مجازی به راحتی از کیلومترها دورتر به دختری که نمیشناسیم میگیم «خپل بدقوارهی دماغ گوشتی»، به پسری که هیچ اطلاعی از روحیاتش نداریم میگیم «کوتولهی عینکی» و اصلا به «فاجعهای» که هر کدوم از «کلمات» ما میتونن در اون فرد و نهایتا در #جامعه ایجاد کنن فکر نمیکنیم
هرچقدر هم که دنیا روی این موضوع سرمایهگذاری کرده باشه که به آدمها آموزش بده هویتشون جدای از ویژگیهای ظاهریشونه (چیزی که دلم میخواد همهی دختر و پسرها از کودکی و خصوصا در دوران بلوغ به درستی آموزش ببینن، یاد بگیرن و درکش کنن) اما هنوز بین ما آدمهایی هستن که حساسیت بسیار بالایی به شنیدن این کلمات دارن، #کلمات کوچک چندحرفیای که ممکنه توی اعتماد به نفس، سرنوشت و آیندشون تاثیر بگذاره.
اعتماد به نفس، سرنوشت و آیندهی «یک انسان»
🌱
غزلناز_بغدادی
#عاشقانه
۱.۸k
۰۶ اسفند ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.