روزی که مطمئن شدم دستتو زخم نمیکنی ،برات یه کاکتوس میخرم

روزی که مطمئن شدم دستتو زخم نمیکنی ،برات یه #کاکتوس میخرم کع بزاریش جلو نور و بهش آب بدی که بزرگ بشه و #گل بده و تو هی از دیدنِ گُلش #خوشحال شی و نیشت باز شه .
اون روز که برات کاکتوس خریدم بهت میگم کاکتوسا چقدر محکمن ، که یه مدت اگه بهشون آب ندی و بهشون بی توجهی کنی هیچیشون نمیشه و بازم هر روز که از #خواب بیدار شی اونجان و دارن بهت #لبخند میزنن
و بهت میگم اگه به کاکتوست بی توجهی کنی بعد از روز ها و ماه ها و هفته ها که دووم آورده و هیچی نگفته، یه روز صبح که از خواب بیدار شدی میبینی خشک شده...خشکِ خشک!
تو اون روز ناراحت میشی ،#گریه میکنی وشاید خودتو مقصر تمام بلاهایی که سر کاکتوست اومده بدونی ! ولی از اون روز به بعد، مهم نیست اگه هر روز بهش آب بدی، مهم نیست که چقد براش #اشک بریزی...حتی مهم نیست بری آسمونو خورشیدو براش بیاری پایین...کاکتوست تموم شده،خشک شده و مرده! به همین راحتی ...
و بزار بهت بگم: هیچی؛ مطلقا غم انگیز تر از نگاه کردن به کاکتوسی که ″خودت″ مسبب خشک شدنش بودی نیست ...و الان بهت میگم ! ″بعضی آدمای زندگیت مث کاکتوسن ″ :) 🌵