میتونی من رو همینطور که هستم دوست داشته باشی؟

میتونی من رو همینطور که هستم دوست داشته باشی؟
همین "من" شلخته ی فرفری را که گاهی قلبش درد می گیرد؟ گاهی چشمش خیس میشود و فریاد هایش درون بالش خفه میشود
گاهی قلدر می شود و یادش میرود که دختر است،گاهی عصبی میشود و فریاد هایش گوش فلک را کر می کند؟ همین "من"ی را که همیشه ی خدا یا دستش از بند در رفته یا پایش پیچ خورده یا بدنش کبود است،همین "من"را که برای بیرون رفتن به وقت اضافه برای آرایش کردن نیازی ندارد؟ که کم کم احساساتش دارد ته می کشد،که گاهی برگه های دفتر چه خاطراتش را آتش میزند،میتونی همین "من"دیوانه را دوست داشته باشی؟