💢 نگـرانـی های امام علـی (علیه السلام) بـرای قـرآن

💢 نگـرانـی های امام علـی (علیه السلام) بـرای قـرآن

📜 📖 📜

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :
علی با قرآن و قرآن با علی است.
آن دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا اینکه [در روز قیامت ] در کنار حوض کوثر به نزد من آیند."


💢 انـس با قـرآن


در مورد #ارتباط_قرآن و #مولای_متقیان_حضرت_علی_علیه_السلام
بسیاری از پژوهشگران به فراخور حالشان موضوعی را برگزیده و در مورد آن قلم زده اند.
برخی به
جمع آوری قرآن توسط آن حضرت،
عده ای به
جایگاه والای امام در آیات وحی
و گروهی به
تفاسیر و شأن نزول آیات از منظر آن گرامی توجه دارند.
این قلم نیز می کوشد در این فرصت کوتاه به یکی از این موضوعات بپردازد.
سخن #پیامبر_اکرم_صلی الله علیه وآله آیینه تمام نمای بحث ماست که می فرماید:
"عَلِیٌّ مَعَ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَهُ لَا یَفْتَرِقَانِ حَتَّی یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ؛(1)
علی با قرآن و قرآن با علی است.
آن دو هرگز از هم جدا نمی شوند تا اینکه [در روز قیامت ] در کنار حوض کوثر به نزد من آیند."


طبق این گفتارِ شیوای نبوی، بعد از رسول خداصلی الله علیه وآله نزدیک ترین فردی که با قرآن آشناست، علی علیه السلام است؛
امّا با کمال تأسف این نزدیک ترین یار قرآن را آن چنان منزوی کردند که به گفته ابو صالح حنفی،:
روزی بر بالای منبر، کتاب خدا را بر سر مبارک نهاد و با کمال ناراحتی به درگاه الهی عرضه داشت:
"اَللّهُمَّ قَد مَنعُونی ما فیهِ فَأَعْطِنی ما فیهِ؛(2)
خداوندا! مرا از آنچه در این مصحف شریف است، باز داشتند؛ پس آنچه را در آن است، به من بده!"




💢 نگـرانـی از انـزوای قـرآن


از مهم ترین نگرانی های امام علی علیه السلام
فاصله گرفتن مسلمانان از #قرآن و معارف وحیانی آن بود.
آن حضرت در طول حیات خود همواره تلاش می کرد تا مردم مسلمان با مفاهیم بلند و حیات بخش قرآن آشنا شوند و آن را در متن زندگی خود قرار دهند؛ همچنان که خود نیز چنین بود.
امام از #انزوای_قرآن در میان مسلمانان رنج می برد و با دلی دردمند عرضه می داشت:
"إِلَی اللَّهِ أَشْکُو مِنْ مَعْشَرٍ یَعِیشُونَ جُهَّالًا وَ یَمُوتُونَ ضُلَّالًا لَیْسَ فِیهِمْ سِلْعَةٌ أَبْوَرُ مِنَ الْکِتَابِ إِذَا تُلِیَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا سِلْعَةٌ أَنْفَقُ بَیْعاً وَ لَا أَغْلَی ثَمَناً مِنَ الْکِتَابِ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ؛(3)

از مردمی که در جهالت زندگی می کنند و با گمراهی می میرند به خدا شکایت می کنم [زیرا ]در میان آنها کالایی کسادتر از قرآن نیست،
هنگامی که به گونه شایسته تلاوت شود و هیچ متاعی سودآورتر و گرانبهاتر از قرآن نیست، هنگامی که تحریف و از معانی حقیقیش دگرگون شده باشد."

امام علی علیه السلام یکی از منافع و بهره های وجودی قرآن را توسل به آن می داند و بر این باور مقدس تأکید دارد که:

"درمان دردهای خود را از قرآن بخواهید
و در سختیهای زندگی از قرآن مدد بجویید که در قرآن درمان بزرگ ترین بیماریها، یعنی کفر و نفاق و سرکشی و گمراهی است.
با توسل به قرآن حاجتهای خود را از خدا بخواهید و با محبت قرآن به سوی خدا روی آورید و قرآن را وسیله خواهش از مردم قرار ندهید."

آن حضرت می فرمود:
"بعد از من روزگاری فرا می رسد که قرآن و پیروانش از میان مردم رانده و فراموش می گردند.
هر دو غریبانه در یک مسیر ناشناخته بی پناه می شوند و جایگاهی برای آنان در میان مردم نخواهد بود.
قرآن و پیروانش در میان مردم اند؛ امّا گویا حضور ندارند.
مردم در آن روز در جدایی و تفرقه هم داستان، و در اتحاد و یگانگی پراکنده اند. گویی آنان پیشوای قرآن بوده و قرآن پیشوای آنان نیست.
از قرآن جز نامی در نزدشان نیست.
آنان جز خطوط قرآن و اِعراب آن چیز دیگری را نمی شناسند." (4)


این نگرانیهای امام علی علیه السلام همه برگرفته از آیات قرآن است که از زبان #پیامبر_خاتم_صلی الله علیه وآله می فرماید:
"وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً"؛(5) "

وفرستاده خدا گفت: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند."

،

این گلایه و شکایت رسول خداصلی الله علیه وآله و نگرانی علی علیه السلام شامل عصر ما نیز می شود
که مسلمانان جهان دست از حمایت و رهبری قرآن کشیده و به طاغوتها و اهل دنیا متمایل شده اند
وگر نه، اگر طبق آموزه های قرآن عمل می کردند و با حفظ وحدت و انسجام خود در تحت پرچم توحید با کفر و شرک و مظاهر ضد توحیدی به مبارزه برمی خواستند،
هرگز دچار چنین ذلت و تشتت و از هم گسیختگی نمی شدند.
آری! فاصله گرفتن از قرآن که #رمز_حیات، #عزت و #عامل_پیروزی و حرکت و ترقی در زندگی مسلمانان است، چنین فرجامی دارد.

🌺 🌺

💢 ب