نیمه ماه ذی الحجه سالروز طلوع دهمین ستاره هدایت، امام هاد
نیمه ماه ذی الحجه سالروز طلوع دهمین ستاره هدایت، امام هادی(ع) است. امام بزرگواری که مانند پدران پاک سرشت و نیک رفتارش مزین به اخلاق آسمانی رسول الله بود. تاریخ از زندگی سراسر نور ایشان صحنه هایی زیبا حکایت می کند. نقل است که «بریحه عباسی»، امام جماعت مدینه، نامه ای به خلیفه عباسی نوشت که: «اگر مکه و مدینه را می خواهی، علی بن محمد(ع) را از این دو شهر دور ساز؛ زیرا مردم را به سوی خود فرا خوانده و گروه بسیاری نیز به او گرایش یافته و از او پیروی می کنند» به این ترتیب دستور تبعید امام صادر شد. بریحه نزد امام آمد و گفت:«می دانم که می دانی که من عامل تبعید تو بودم. ای علی بن محمد! به خدا قسم اگر نزد خلیفه از من شکایت کنی، درختانت را در مدینه به آتش کشم و خدمتکارانت را بکشم و چشمه ها و قنات های مزرعه ات را ویران سازم، بدان که در تصمیم خود مصمم خواهم بود». امام(ع) فرمود : «نزدیک ترین راه برای شکایت از تو، این بود که دیشب شکایت تو را به درگاه خدا عرضه کنم و من شکایتی را که نزد خدا کرده ام، نزد غیر خدا و پیش بندگانش عرضه نخواهم کرد» لرزه بر اندام بریحه افتاد، شرمسار و ترسان از زشتی کارش به دست و پای امام افتاد و طلب بخشش کرد. امام(ع) فرمود: «تو را بخشیدم!»[1] این است اخلاق خدایی دوستان خدا: «وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ»[2] و اوست خدایی که توبه بندگانش را می پذیرد و گناهان را می بخشد و هر چه کنید می داند منبر نور: امام هادی(ع) می فرمایند: «اِنّ اللّهَ جَعَلَ الدّنیا دارَ بَلْوی وَالاْ خِرَةَ دارَ عُقْبی ، وَ جَعَلَ بَلْوی الدّنیا لِثوابِ الاْ خِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الاْ خِرَةِ مِنْ بَلْوَی الدّنیا عِوَضاً»[3]، همانا خداوند، دنیا را جایگاه بلاها و امتحانات و مشکلات قرار داد؛ و آخرت را جایگاه نتیجه گیری زحمات ، پس بلاها و زحمات و سختی های دنیا را وسیله رسیدن به مقامات آخرت قرار داد و اجر و پاداش زحمات دنیا را در آخرت عطا می فرماید. زیارت امام علی النقی (ع) زیارت امین الله زیارت جامعه کبیره
۲.۶k
۰۵ شهریور ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.