1️⃣) چرا حضرت علی علیه السلام در آن صحنه(زدن فاطمة الزهرا

1️⃣) چرا #حضرت_علی_علیه_السلام در آن صحنه(زدن فاطمة الزهرا ) هیچ واکنشی از خود نشان نداد ؟

حضرت امیر علیه السلام در ماجرای جانسوز حمله عمر به #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها از خود واکنش نشان داده است ؛ ظاهرا این شبهه گران دروغگو حتی کتب خودشان را هم مطالعه نکرده اند که گرفتار این اشتباه فاحش شده اند, ما برای نمونه به دو مورد از منابعی که این واقعه را ذکر کرده اند(از #اهل_سنت و #شیعه) اشاره می کنیم:
#آلوسی مفسر مشهور #اهل_تسنن می‌نویسد: أنه لما یجب علی غضب عمر وأضرم النار بباب علی وأحرقه ودخل فاستقبلته فاطمة وصاحت یا أبتاه ویا رسول الله فرفع عمر السیف وهو فی غمده فوجأ به جنبها المبارک ورفع السوط فضرب به ضرعها فصاحت یا أبتاه فأخذ علی بتلابیب عمر وهزه ووجأ أنفه ورقبته؛
#عمر عصبانی شد و #درب_خانه #علی را به آتش کشید و داخل خانه شد، فاطمه سلام الله علیها به طرف عمر آمد و فریاد زد: «یا ابتاه، یا رسول الله»! بعد از تو با اهل بیت تو چه کردند!!
عمر شمشیرش را که در غلاف بود بلند کرد و به پهلوی فاطمه زد، #تازیانه را بلند کرد و بر بازوی فاطمه زد، فریاد زد: « یا ابتاه » (با مشاهده این ماجرا) علی (ع) ناگهان از جا برخاست و گریبان عمر را گرفت و او را به شدت کشید و بر زمین زد و بر بینی و گردنش کوبید.
(الآلوسی البغدادی، العلامة أبی الفضل شهاب الدین السید محمود (متوفای1270هـ)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، ج3، ص124، ناشر: دار إحیاء التراث العربی –بیروت. )
آلوسی این روایت را بدون هیچ حاشیه و نقدی نقل کرده و رد نکرده است که حکایت از پذیرفتن آن دارد.
🍃
🍃
سلیم بن قیس نیز می نویسد: با مشاهده ی این جریان( جسارت عمر)، ناگهان علی(ع) از جا بلند شد و یقه ی عمر را گرفت و او رامحکم کشید و بر زمین زد و به بینی و گردنش کوبید و خواست او را بُکشد....،که فرمایش پیامبر و وصیت او را به یاد آورد و فرمود: قسم به خدائی که محمّدرا به پیامبری ارج نهاده است، ای پسر صهاک (منظور عمر است) اگر نبود کتابی از طرف خدا و نیز عهدی که با رسول الله(ص) کرده بودم ، می فهمیدی که نمی توانی داخل خانه ی من شوی!
در اینجا، عمر از دست علی آزاد شد و از مردم کمک خواست.
( سلیم در کتاب اسرار آلمحمد(ص) فصل چهارم، صفحه 32(
🔺 🔻 🔺 🔻
2️⃣)چرا امام علی (ع) بعد از شهادت همسر خود فاطمة الزهرا علیهالسلام انتقام او را نگرفت یا به فکر گرفتن انتقام نبود.؟
واقعیت این است که تحلیل برخی حوادث تاریخی بسیار مشکل است و هضم برخی رفتارها بسیار سنگین است. اما انگیزه های مختلف، انسان را به جایی می رساند که رفتارهای ناباورانه انجام دهد.
در #زمان_پیامبر_اسلام(ص) برخی رگه های مخالفت با سنت نبوی و دشمنی با اهل بیت از سوی برخی یاران پیامبر(ص) دیده می شد.
مانند اعتراض در صلح حدیبیه، نافرمانی از شرکت در سپاه اسامه، توهین به پیامبر(ص) در هنگام نوشتن وصیت و... اما کسی باور نمی کرد که این تخلفات به جنایت تبدیل شود.
در این باره توجه شما را به یک حدیث از امام علی(ع) و یک تحلیل درباره واقعه پشت در جلب می کنیم:
روزی اشعث بن قیس گفت: یا علی! چرا شمشیر نکشیدی؟ علی(ع) به او فرمود:همه اهل بدر و پیش کسوتان مهاجر و انصار را به کمک خواستم ولی از آن همه مسلمان فقط چهار نفر پاسخ مثبت دادند: سلمان، ابوذر، مقداد و زبیر و از اهل بیت خودم هم کسی نداشتم که با آن بتوانم حقم را بگیرم چون حمزه در احد به شهادت رسید و برادرم جعفر هم در موته شهید شد و کسی برایم نماند مگر دو نفر ذلیل، خوار، عاجز و ناتوان، عباس و عقیل. به خاطر نبودن یار و یاور حقم را گرفتند.»
#(بحارالانوار، ج 29، ص 465 ، ح 55 به نقل از کتاب سلیم بن قیس).
🍂 🍃
🍂 🍃
البته درباره رفتار و سیره معصومان(ع) از دو زاویه «پیش نگاه» و «پس نگاه» می‏توان به قضاوت نشست. با نگرش «پیش نگاه» امامان - علیهم السلام - معصوم هستند و «قول، فعل و تقریر» آنان، به ویژه در مسائل مرتبط با امامت و هدایت جامعه، از هر گونه خطا و اشتباه مصون است. با پایبندی به این اصل اساسی باید به صحت رفتار و سیره امامان(ع) اعتقاد داشته، به مقدار توانایی در پی کشف اسرار و دلایل آن باشیم تا به عنوان الگو در زندگی خود به کار بندیم.
بانگرش «پس نگاه» نیز می‏توان به خردمندی و دوراندیشی امامان(ع) در موضع‏گیری‏های آنان پی‏برد؛ زیرا رفتار و موضع‏گیری امامان(ع)، با ملاحظه تأثیرگذاری در طول تاریخ و پیروزی نهایی حق بر باطل، تحقق می‏یابد؛ اگر چه در زمان خودشان این پیروزی ات