منی که می بینی اینجا نشستم

منی که می‌بینی اینجا نشستم
همه چیزم رو فروختم، نگاهم رو، به سنگ فرشِ
زمین فروختم تا چشم‌هام به هر کس و ناکسی
نیفته! صدام رو به‌سکوت فروختم تا مبادا
با کس دیگه‌ای هم صدا بشم، خورشیدم رو به
سایه سردی فروختم تا دلم گرم بشه اما دلم...
دلم گرون بود، خیلی گرون اما اون رو هم
ارزون فروختم به‌تو می‌گن چیزای ارزون خیلی
زود بی‌ارزش میشن، نه؟