✍ ️ مهمان حبیب خداست...
✍ ️ مهمان حبیب خداست...
مردی با پسرش به عنوان مهمان، بر #امام_علی علیه السلام وارد شدند، امام علی (ع) با اکرام و احترام بسیار آنها را در صدر مجلس نشانید و خودش روبروی آنها نشست. موقع صرف غذا رسید. غذا آوردند و صرف شد. بعد از غذا، قنبر غلام معروف امام علی (ع) ، حوله ای و طشتی برای دستشویی آورد. امام علی (ع) آنها را از دست قنبر گرفت و جلو رفت تا دست مهمان را بشوید. مهمان خود را عقب کشید و گفت: (مگر چنین چیزی ممکن است که من دستهایم را بگیرم و شما بشویید).
امام علی (ع) فرمود: (برادر تو، از سر تو است، از تو جدا نیست، می خواهد عهده دار خدمت تو بشود، در عوض خداوند به او پاداش خواهد داد، چرا می خواهی مانع کار ثوابی بشوی؟).
باز هم آن مرد امتناع کرد. آخر او را قسم داد که: (من می خواهم به شرف خدمت برادر مؤمن نایل گردم، مانع کار من مشو.) مهمان با حالت شرمندگی حاضر شد.
امام علی (ع) فرمود: (خواهش می کنم که دست خود را درست و کامل بشویی، همان طوری که اگر قنبر می خواست دستت را بشوید می شستی، خجالت و تعارف را کنار بگذار).
همین که از شستن دست مهمان فارغ شد، به پسر برومند خود محمد بن حنفیه گفت: (دست پسر را تو بشوی. من که پدر تو هستم دست پدر را شستم و تو دست پسر را بشوی. اگر پدر این پسر در اینجا نمی بود و تنها خود این پسر مهمان ما بود من خودم دستش را می شستم. اما خداوند دوست دارد آنجا که پدر و پسری هر دو حاضرند، بین آنها در احترامات فرق گذاشته شود) محمد به امر پدر برخاست و دست پسر مهمان را شست.
#امام_عسکری وقتی که این داستان را نقل کرد و فرمود: (#شیعه حقیقی باید این طور باشد).
📚 داستان راستان ، شهید مطهری
مردی با پسرش به عنوان مهمان، بر #امام_علی علیه السلام وارد شدند، امام علی (ع) با اکرام و احترام بسیار آنها را در صدر مجلس نشانید و خودش روبروی آنها نشست. موقع صرف غذا رسید. غذا آوردند و صرف شد. بعد از غذا، قنبر غلام معروف امام علی (ع) ، حوله ای و طشتی برای دستشویی آورد. امام علی (ع) آنها را از دست قنبر گرفت و جلو رفت تا دست مهمان را بشوید. مهمان خود را عقب کشید و گفت: (مگر چنین چیزی ممکن است که من دستهایم را بگیرم و شما بشویید).
امام علی (ع) فرمود: (برادر تو، از سر تو است، از تو جدا نیست، می خواهد عهده دار خدمت تو بشود، در عوض خداوند به او پاداش خواهد داد، چرا می خواهی مانع کار ثوابی بشوی؟).
باز هم آن مرد امتناع کرد. آخر او را قسم داد که: (من می خواهم به شرف خدمت برادر مؤمن نایل گردم، مانع کار من مشو.) مهمان با حالت شرمندگی حاضر شد.
امام علی (ع) فرمود: (خواهش می کنم که دست خود را درست و کامل بشویی، همان طوری که اگر قنبر می خواست دستت را بشوید می شستی، خجالت و تعارف را کنار بگذار).
همین که از شستن دست مهمان فارغ شد، به پسر برومند خود محمد بن حنفیه گفت: (دست پسر را تو بشوی. من که پدر تو هستم دست پدر را شستم و تو دست پسر را بشوی. اگر پدر این پسر در اینجا نمی بود و تنها خود این پسر مهمان ما بود من خودم دستش را می شستم. اما خداوند دوست دارد آنجا که پدر و پسری هر دو حاضرند، بین آنها در احترامات فرق گذاشته شود) محمد به امر پدر برخاست و دست پسر مهمان را شست.
#امام_عسکری وقتی که این داستان را نقل کرد و فرمود: (#شیعه حقیقی باید این طور باشد).
📚 داستان راستان ، شهید مطهری
۳.۵k
۲۱ خرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.