رمان پستچی قسمت ششم چیستا یثربی
#رمان_پستچی #قسمت_ششم #چیستا_یثربی
ﭼﺮاﻏﻬﺎی اﻣﺎﻣﺰاده، از دور در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ؛ ﻣﺜﻞ ﭼﺮاغ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ.ﮔﺮم، روﺷﻦ و ﻣﻨﺘﻈﺮ. ﺳﺮم را ﺑﻪ ﺿﺮﯾﺢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪم.ﺳﻼم آﻗﺎ. دوﺳﺶ دارم از ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ آدم ، ﻓﻘﻂ اون! ﺷﺎﯾﺪ ﺑﭽﮕﯽﻫﺎم ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﻇﺎﻫﺮش ﺑﻮد ،اﻣﺎ روزی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ، دﻋﻮا ﮐﺮد،دﯾﺪم ﺟﻮوﻧﻤﺮده.ﻣﺜﻞ ﻗﻬﺮﻣﻮﻧﺎی ﻗﺼﻪ..وﻗﺘﯽ ﻣﻨﻮ ﺳﺮ ﻣﺰار دوﺳﺘﺶ ﺑﺮد و ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮد، دﯾﺪم ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻪ.ﻫﻤﺪرده و ﭘﺎک...ﻣﮕﻪ آدم ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ دﻟﺸﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺪه؟ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ روم ﻧﺸﺪه از ﺧﺪا ﭼﯿﺰی ﺑﺨﻮام.اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﯿﺨﻮام ! ﻋﻤﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﺮ! از ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮش ﺧﺪا! ﭼﯿﺰی ﻧﺪارم ﺑﺖ ﺑﺪم،ﺟﺰ ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدت ﺗﻮ ﻗﻠﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﯽ... ﭘﯿﺮزن ﺑﺨﺶ زﻧﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺸﻪ.اﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﺴﯽ رو ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻪ! ﮔﻔﺘﻢ :ﺑﮕﻮ دﺧﺘﺮت اوﻣﺪه ! ﭘﺸﺖ در اﺗﺎﻗﺶ ﺑﻮدم.از اﺗﺎﻗﻬﺎی ﮐﻮﭼﮏ اﺟﺎره ای آﻧﺠﺎ.در زدم.ﺳﮑﻮت! ﮔﻔﺘﻢ :ﺳﻼم ﻣﺎدر.دﺧﺘﺮﺗﻢ. ﮔﻔﺖ:ﺑﺮو ! ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ.ﻣﯿﺨﻮام ازدواج ﮐﻨﻢ.ﻣﺎدرﻣﯽ !ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ. ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻧﺒﻮدم.ﺗﻮ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎت ﺧﻮﺷﯽ.ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ اوﻧﯽ! ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺖ اﺣﺘﯿﺎج دارم.ﻫﻤﯿﺸﻪ داﺷﺘﻢ.ﺧﻮدت ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﯽ.ﻣﻦ دﻟﻢ ﺗﻨﮕﺘﻪ. ﮔﻔﺖ: آراﻣﺸﻤﻮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰن ! ﮔﻔﺘﻢ:ﻓﻘﻂ ﯾﻪ روز!ﯾﻪ روز ﺑﺒﯿﻨﺶ ﻣﺎدر !ﻣﻦ ﺑﺪون اون، زﻧﺪﮔﯽ رو ﻧﻤﯿﺨﻮام.
ازﭘﺸﺖ در ﮔﻔﺖ :ﻣﮕﻪ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدم؟ﻣﮕﻪ ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ؟ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺑﺎت.ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺧﻮدت ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺨﻮای.ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮ ﻧﺪارم.ﺑﺮو.اﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﺗﻮ رو اﯾﻨﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده،ﺑﺶ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺮدم ! ﺑﻐﻀﻢ ﮔﺮﻓﺖ.ﻧﻪ ﺑﺮای ﻋﻠﯽ.ﺑﺮای ﻣﺎدرم، دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد.ﺑﺮای دﯾﺪﻧﺶ.ﺑﻐﻞ ﮐﺮدﻧﺶ. - ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺮدم ﺑﻪ دﻧﯿﺎ اوﻣﺪم ﻣﺎدر؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ اون ﺧﻮﻧﻪ زﻧﺪان ﻣﻦ ﺷﻪ؟ اون ﻣﺮد ﺑﭽﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ و ﯾﻪ ﺑﺮده ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺶ ﮐﻨﻪ.دﯾﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮاﯾﺪ؟ ﭘﯿﺮزن ﮔﻔﺖ اذﯾﺘﺶ ﻧﮑﻦ.ﺑﺎز ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ.ﻋﺬاﺑﺶ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ. ﺳﺮم ﮔﯿﺞ رﻓﺖ.روی زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻢ.ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪم.ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺖ ،ﮐﺘﺶ را روی ﺷﺎﻧﻪ ام اﻧﺪاﺧﺖ ﻋﻠﯽ؟ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﺷﻨﯿﺪم ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﯽ اﻣﺎﻣﺰاده داود.ﻧﮕﺮاﻧﺖ ﺑﻮدم. ﮔﻔﺘﻢ :ﺧﺐ ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰو ﺷﻨﯿﺪی.از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﺪن.ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ. ﮔﻔﺖ :ﺧﯿﻠﯿﺎ از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻣﯿﺸﻦ. ﮔﻔﺘﻢ :ﺻﺪاﺷﻮ ﺷﻨﯿﺪی؟ﻋﺎﺷﻘﺸﻢ.ﺑﺎ اﯾﻦ ﺻﺪا ﺑﺮام ﻗﺼﻪ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪ.ﺑﻮی دﺳﺘﺎش ﻫﻨﻮز ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺖ.ﮐﻢ ﮐﻢ دﻟﺶ ﺷﮑﺴﺖ.دﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﮑﻨﻪ، اﮔﻪ ﺗﯿﮑﻪ ﻫﺎﺷﻮ ﮔﻢ ﮐﻨﯽ،دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﭼﺴﺒﻮﻧﺪش.ﮔﻤﻮﻧﻢ ﻣﻦ ﻫﻤﻮن ﺗﯿﮑﻪ اﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻢ ﺷﺪه.ﺣﺎﻻ ﺑﺮو ،ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺑﮕﻮ، دﺧﺘﺮه ﺑﯽ ﻣﺎدره! ﮔﻔﺖ :ﻓﮑﺮ ﮐﺮدی ﭼﺮا ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪم؟ﻏﻤﺖ؛ و ذوق ﭼﺸﻤﺎت.ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﺷﻮ ﻣﯿﺨﻮام ! از ﺑﺎراوﻟﯽ ﮐﻪ دﯾﺪﻣﺖ، ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻣﺎه ﭘﯿﺸﻮﻧﯽ دودی ﺑﻮدی ﮐﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺖ ﺗﻮ ﺗﻨﻮر.ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎی ﺑﯿﺮون.ﻣﯿﺎرﻣﺖ! ﻗﻮل ﻣﯿﺪم.ﺑﻪ روح ﻣﺤﺴﻦ، ﻣﯿﺎرﻣﺖ ﺑﯿﺮون! ﮐﺘﺶ را روی ﺳﺮم ﮐﺸﯿﺪم.ﻣﺜﻞ آﺳﻤﺎن ﺧﺪا...ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدم زﯾﺮ آﺳﻤﺎن ﺧﺪا ﮐﻪ ﺑﻮی ﻋﻠﯽ ﻣﯿﺪاد...
ﭼﺮاﻏﻬﺎی اﻣﺎﻣﺰاده، از دور در ﺗﺎرﯾﮑﯽ ؛ ﻣﺜﻞ ﭼﺮاغ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ را ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ.ﮔﺮم، روﺷﻦ و ﻣﻨﺘﻈﺮ. ﺳﺮم را ﺑﻪ ﺿﺮﯾﺢ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪم.ﺳﻼم آﻗﺎ. دوﺳﺶ دارم از ﺑﯿﻦ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ آدم ، ﻓﻘﻂ اون! ﺷﺎﯾﺪ ﺑﭽﮕﯽﻫﺎم ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﻇﺎﻫﺮش ﺑﻮد ،اﻣﺎ روزی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻦ ، دﻋﻮا ﮐﺮد،دﯾﺪم ﺟﻮوﻧﻤﺮده.ﻣﺜﻞ ﻗﻬﺮﻣﻮﻧﺎی ﻗﺼﻪ..وﻗﺘﯽ ﻣﻨﻮ ﺳﺮ ﻣﺰار دوﺳﺘﺶ ﺑﺮد و ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮد، دﯾﺪم ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻪ.ﻫﻤﺪرده و ﭘﺎک...ﻣﮕﻪ آدم ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ دﻟﺸﻮ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺪه؟ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ روم ﻧﺸﺪه از ﺧﺪا ﭼﯿﺰی ﺑﺨﻮام.اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﯿﺨﻮام ! ﻋﻤﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻤﺮ! از ﻣﻦ ﻧﮕﯿﺮش ﺧﺪا! ﭼﯿﺰی ﻧﺪارم ﺑﺖ ﺑﺪم،ﺟﺰ ﻋﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدت ﺗﻮ ﻗﻠﺒﻢ ﮔﺬاﺷﺘﯽ... ﭘﯿﺮزن ﺑﺨﺶ زﻧﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ :ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺸﻪ.اﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﺴﯽ رو ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻪ! ﮔﻔﺘﻢ :ﺑﮕﻮ دﺧﺘﺮت اوﻣﺪه ! ﭘﺸﺖ در اﺗﺎﻗﺶ ﺑﻮدم.از اﺗﺎﻗﻬﺎی ﮐﻮﭼﮏ اﺟﺎره ای آﻧﺠﺎ.در زدم.ﺳﮑﻮت! ﮔﻔﺘﻢ :ﺳﻼم ﻣﺎدر.دﺧﺘﺮﺗﻢ. ﮔﻔﺖ:ﺑﺮو ! ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﯿﺸﻪ.ﻣﯿﺨﻮام ازدواج ﮐﻨﻢ.ﻣﺎدرﻣﯽ !ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﯽ. ﮔﻔﺖ: اﯾﻦ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻧﺒﻮدم.ﺗﻮ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎت ﺧﻮﺷﯽ.ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ اوﻧﯽ! ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺖ اﺣﺘﯿﺎج دارم.ﻫﻤﯿﺸﻪ داﺷﺘﻢ.ﺧﻮدت ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﯽ.ﻣﻦ دﻟﻢ ﺗﻨﮕﺘﻪ. ﮔﻔﺖ: آراﻣﺸﻤﻮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰن ! ﮔﻔﺘﻢ:ﻓﻘﻂ ﯾﻪ روز!ﯾﻪ روز ﺑﺒﯿﻨﺶ ﻣﺎدر !ﻣﻦ ﺑﺪون اون، زﻧﺪﮔﯽ رو ﻧﻤﯿﺨﻮام.
ازﭘﺸﺖ در ﮔﻔﺖ :ﻣﮕﻪ ﻣﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدم؟ﻣﮕﻪ ﮔﺬاﺷﺘﯿﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ؟ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺑﺎت.ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺧﻮدت ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺨﻮای.ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻢ دﺧﺘﺮ ﻧﺪارم.ﺑﺮو.اﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎت ﺗﻮ رو اﯾﻨﺠﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎده،ﺑﺶ ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺑﺮﻧﻤﯿﮕﺮدم ! ﺑﻐﻀﻢ ﮔﺮﻓﺖ.ﻧﻪ ﺑﺮای ﻋﻠﯽ.ﺑﺮای ﻣﺎدرم، دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد.ﺑﺮای دﯾﺪﻧﺶ.ﺑﻐﻞ ﮐﺮدﻧﺶ. - ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺮدم ﺑﻪ دﻧﯿﺎ اوﻣﺪم ﻣﺎدر؟ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ اون ﺧﻮﻧﻪ زﻧﺪان ﻣﻦ ﺷﻪ؟ اون ﻣﺮد ﺑﭽﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ و ﯾﻪ ﺑﺮده ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺶ ﮐﻨﻪ.دﯾﮕﻪ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮاﯾﺪ؟ ﭘﯿﺮزن ﮔﻔﺖ اذﯾﺘﺶ ﻧﮑﻦ.ﺑﺎز ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ.ﻋﺬاﺑﺶ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ. ﺳﺮم ﮔﯿﺞ رﻓﺖ.روی زﻣﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻢ.ﻣﯽ ﻟﺮزﯾﺪم.ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮐﻨﺎرم ﻧﺸﺴﺖ ،ﮐﺘﺶ را روی ﺷﺎﻧﻪ ام اﻧﺪاﺧﺖ ﻋﻠﯽ؟ﺗﻮ اﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﮔﻔﺖ:ﺷﻨﯿﺪم ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﮔﻔﺘﯽ اﻣﺎﻣﺰاده داود.ﻧﮕﺮاﻧﺖ ﺑﻮدم. ﮔﻔﺘﻢ :ﺧﺐ ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰو ﺷﻨﯿﺪی.از ﻫﻢ ﺟﺪا ﺷﺪن.ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ. ﮔﻔﺖ :ﺧﯿﻠﯿﺎ از ﻫﻢ ﺟﺪا ﻣﯿﺸﻦ. ﮔﻔﺘﻢ :ﺻﺪاﺷﻮ ﺷﻨﯿﺪی؟ﻋﺎﺷﻘﺸﻢ.ﺑﺎ اﯾﻦ ﺻﺪا ﺑﺮام ﻗﺼﻪ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪ.ﺑﻮی دﺳﺘﺎش ﻫﻨﻮز ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺳﺖ.ﮐﻢ ﮐﻢ دﻟﺶ ﺷﮑﺴﺖ.دﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﮑﻨﻪ، اﮔﻪ ﺗﯿﮑﻪ ﻫﺎﺷﻮ ﮔﻢ ﮐﻨﯽ،دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﭼﺴﺒﻮﻧﺪش.ﮔﻤﻮﻧﻢ ﻣﻦ ﻫﻤﻮن ﺗﯿﮑﻪ اﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻢ ﺷﺪه.ﺣﺎﻻ ﺑﺮو ،ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺑﮕﻮ، دﺧﺘﺮه ﺑﯽ ﻣﺎدره! ﮔﻔﺖ :ﻓﮑﺮ ﮐﺮدی ﭼﺮا ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺷﺪم؟ﻏﻤﺖ؛ و ذوق ﭼﺸﻤﺎت.ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﺷﻮ ﻣﯿﺨﻮام ! از ﺑﺎراوﻟﯽ ﮐﻪ دﯾﺪﻣﺖ، ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﻣﺎه ﭘﯿﺸﻮﻧﯽ دودی ﺑﻮدی ﮐﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺖ ﺗﻮ ﺗﻨﻮر.ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎی ﺑﯿﺮون.ﻣﯿﺎرﻣﺖ! ﻗﻮل ﻣﯿﺪم.ﺑﻪ روح ﻣﺤﺴﻦ، ﻣﯿﺎرﻣﺖ ﺑﯿﺮون! ﮐﺘﺶ را روی ﺳﺮم ﮐﺸﯿﺪم.ﻣﺜﻞ آﺳﻤﺎن ﺧﺪا...ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدم زﯾﺮ آﺳﻤﺎن ﺧﺪا ﮐﻪ ﺑﻮی ﻋﻠﯽ ﻣﯿﺪاد...
۳.۳k
۱۲ خرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.