کلاس دوم دبستان شیفت بعدازظهر بودم. باران تندی می بارید. 

کلاس دوم دبستان شیفت بعدازظهر بودم. باران تندی می‌بارید. آن روز صبح یک چتر هفت رنگ خریده بودم، وقتی به مدرسه رفتم دلم می‌خواست با همان چتر زیبایم زیر باران بازی کنم اما زنگ خورد.
هر عقل سالمی تشخیص می‌داد که کلاس درس واجب‌تر از بازی زیر باران است. یادم نیست آن روز آموزگارم چه درسی به من آموخت، اما دلم هنوز زیر همان باران توی حیاط مدرسه مانده.بعد از آن روز شاید هزار بار دیگر باران باریده باشد و من صد بار دیگر چتر نو خریده باشم اما ، آن حال خوب هشت سالگی هرگز تکرار نخواهد شد.
این اولین بدهکاری من به دلم بود که در خاطرم مانده. اما حالا بعضی شب‌ها فکر می‌کنم اگر قرار بر این شود که من آمدن صبح فردا را نبینم؛ چقدر پشیمانم از انجام ندادن کارهایی که به بهانه‌ی منطق، حماقت نامیدمشان.

#محمود_دولت_آبادی
#هر_حال_خوبی_سن_مخصوص_به_خودش_را_دارد
#به_بهانه_منطق_از_کاری_صرف_نظر_نکن
#دنیا_کوتاهِ
#زندگی_کن
#التماس_دعا .
.
#تصویر #عکس #عکاسی #طبیعت #شمال #داستان #داستانک #داستان_کوتاه #زیبا #جالب #باحال #غمگین #ناراحت #عشق #عاشق #رفیق #دوست #دوست_صمیمی #ایران #عجیب #pic #pictures #beautiful #photos