دوست دارم دستت را بگیرم و باهم

دوست دارم دستت را بگیرم و باهم
شهری را پیدا کنیم که جاده ندارد

نه کوچه‌ای
نه خیابانی
و نه حتی قدمگاهِ کوچکی
شهری که متروکه باشد

و هنگام در آغوش کشیدنت
آن‌قدر سکوت کند که
صدای جریان خونت را
با رودخانه‌ها اشتباه بگیرم

و با خیالِ راحت هزاربار
در آغوشت بمیرم و تا می‌بوسی‌ام
دوباره زنده شوم

جاده‌ها که نباشند
نه رفتنی هست
و نه آمدنِ کسی که می‌ترسم
شاید جای مرا بگیرد